Auteur: Admin

Inzicht in hoe mensen visueel door hun omgeving bladeren en hun blik in specifieke situaties richten, is een langdurig doel onder onderzoekers van de psychologie. Eerdere studies suggereren dat mensen oculomotorische vooroordelen vertonen, die neigingen zijn die leiden tot de manier waarop ze naar de wereld om hen heen kijken, bijvoorbeeld, bij voorkeur hun blik rond het centrum van waar ze op een bepaald tijdstip visueel aan worden blootgesteld.

Onderzoekers van Justus Liebig University Giessen in Duitsland hebben onlangs een studie uitgevoerd om beter te begrijpen hoe deze patronen in staren gedrag ontwikkelen zich gedurende de menselijke levensduur. Hun bevindingen, gepubliceerd in Natuur menselijk gedragsuggereren dat de neiging van scène kijkt geleidelijk ontwikkelen tijdens de kindertijd en adolescentie, terwijl oudere mensen de neiging hebben om de wereld te observeren na vergelijkbare kijk- en staartfixatiestrategieën.

“Een van de belangrijkste vragen waar ons lab in geïnteresseerd is, is hoe blikgedrag – dat is, waar en hoe we naar natuurlijke scènes kijken – ontwikkelt naarmate we opgroeien,” vertelde Marcel Linka, eerste auteur van de paper, aan Medical Xpress.

“We weten dat mensen de neiging hebben om bepaalde patronen te tonen bij het kijken naar scènes. De meesten van ons kijken bijvoorbeeld meer naar gezichten en tekst, concentreren zich meer op het midden van een afbeelding en maken meer oogbewegingen van links naar rechts (horizontaal) in plaats van omhoog en omlaag (verticaal) of diagonaal. Tegelijkertijd zijn er grote en consistente verschillen tussen individuen in hoe en waar ze hun gaa richten.”

Linka en zijn collega’s bestuderen al enkele jaren menselijke blikpatronen. Hoewel eerdere studies interessante resultaten opleverden, realiseerden ze zich dat de ontwikkeling van blikgedragspatronen na de kindertijd breed onderzocht bleef.

“Eerdere studies, waaronder enkele van onze eigen, toonden aan dat kinderen hun blik anders verspreiden over scènes,” zei Linka. “Ze kijken bijvoorbeeld minder naar tekstelementen. Wat we niet wisten was hoe lang het duurt om een ​​typische blik voor volwassenen te ontwikkelen. We wisten alleen dat kinderen verschillen van volwassenen, maar niet hoe lang deze ontwikkelingsfase duurt.”

Als onderdeel van hun nieuwe studie wilden de onderzoekers een grote dataset verzamelen en analyseren met de blikpatronen van mensen uit verschillende leeftijdsgroepen. Omdat het verzamelen van deze dataset in een laboratoriumomgeving een uitdaging zou zijn, werkten ze samen met het Mathematikum, een hands-on Science Museum in Giessen, Duitsland, dat wordt bezocht door kinderen en volwassenen van verschillende leeftijden.

“We hebben een volledig autonome eye-tracking-tentoonstelling opgezet in de Mathematikum, waar bezoekers zonder enige hulp aan ons experiment kunnen deelnemen,” legde Linka uit.

“Hierdoor konden we duizenden mensen testen en de gegevens verzamelen die we nodig hadden om onze onderzoeksvraag te beantwoorden.”

De gegevens die werden geanalyseerd door Linka en zijn collega’s werden verzameld in een oogopslag in het museum. Toen mensen die het museum bezochten in deze stand kwamen, werd hen gevraagd om te kijken naar 40 dagelijkse scènes die elk 3 seconden op een scherm werden weergegeven, zonder een bepaalde taak te voltooien.

“Vervolgens hebben we onderzocht hoe verschillende aspecten van blikgedrag veranderen met de leeftijd,” zei Linka. “We hebben bijvoorbeeld gemeten hoeveel tijd deelnemers besteedden aan het kijken naar bepaalde soorten objecten in de scènes, zoals tekst, gezichten of objecten die werden aangeraakt.”

De onderzoekers waren ook geïnteresseerd in beter begrip hoe en wanneer ruimtelijke vooroordelen zich ontwikkelen. Dit zijn de eerder gerapporteerde neigingen om te kijken naar scènes na specifieke blikpatronen.

“We weten bijvoorbeeld dat mensen de neiging hebben om meer naar het midden van een scène te kijken – dit staat bekend als de vooringenomenheid van het midden,” zei Linka. “Ze hebben ook de neiging om hun ogen meer horizontaal te bewegen dan verticaal of diagonaal. Dus voor elke deelnemer en leeftijdsgroep berekenden we dingen zoals hoe ver hun blik uit het midden van het beeld was en welk deel van hun oogbewegingen horizontaal was.”

Het uiteindelijke doel van de analyses van het team was om nieuw licht te werpen op hoe verschillende kijk neigingen veranderen naarmate mensen groeien. Hoewel uit het verleden uit het verleden bleek dat jonge kinderen naar de wereld kijken die aanzienlijk verschillende patronen volgen dan die waargenomen bij volwassenen, blijft de evolutie van blik gerelateerde neigingen gedurende de menselijke levensduur slecht begrepen.

“Met andere woorden, we vroegen: Naarmate we ouder worden, beginnen we op scènes op meer vergelijkbare manieren te kijken, of worden onze blikpatronen unieker?” zei Linka. “Om dit te onderzoeken, hebben we gemeten hoe vergelijkbaar blikgedrag binnen elke leeftijdsgroep was en volgden we hoe deze gelijkenis veranderde over de eeuwen, van 5 tot 72 jaar oud.”

Toen ze de gegevens in het Mathematikum Museum analyseerden, ontdekten Linka en zijn collega’s dat het verrassend lang duurt om het blikgedrag van mensen echt “volwassenachtig” te worden. Dit is in tegenspraak met vroege hypothesen op het gebied van psychologie, die suggereerden dat het meeste blik gerelateerd gedrag in de vroege kinderjaren wordt verworven.

“Als we bijvoorbeeld kijken hoe mensen de neiging hebben om zich op tekst in een scène te concentreren, ontdekten we dat dit patroon zich niet volledig ontwikkelt totdat mensen begin twintig zijn,” zei Linka.

“We waren ook verbaasd over hoe de gelijkenis tussen de blikpatronen van mensen in de loop van de tijd verandert. We ontdekten dat de blikpatronen van kinderen niet alleen verschillen van volwassenen – ze variëren ook veel van het ene kind tot het andere. Het is alleen tijdens de adolescentie dat oogbewegingen geleidelijk meer vergelijkbaar worden tussen individuen.”

Over het algemeen suggereren de bevindingen van deze recente studie dat scène Bekijk neigingen ontwikkelen zich geleidelijker dan eerdere werken hadden voorspeld. Desalniettemin verduidelijken ze nog niet de specifieke processen die hun ontwikkeling kunnen ondersteunen.

“Deze bevindingen roepen natuurlijk veel nieuwe vragen op,” zei Linka. “Hoe ontwikkelen de blikpatronen zich bijvoorbeeld in de eerste plaats? Zien we veranderingen in Hersenactiviteit in visuele gebieden die overeenkomen met de veranderingen die we hebben gevonden in blikgedrag? Zouden deze veranderingen kunnen gebeuren omdat onze visuele omgeving verandert naarmate we groeien – wat betekent dat wat we het vaakst zien, ons visuele dieet, “vormt wat ons oog opvalt?

“Als we naar school gaan, worden we bijvoorbeeld geconfronteerd met meer tekst in ons visuele dieet – waar deze van onze visuele voorkeur voor tekst in het algemeen veranderen? En worden we meer vergelijkbaar met hoe we naar scènes kijken, omdat we geleidelijk mentale kaarten ontwikkelen die ons helpen weten waar we moeten zoeken om de belangrijkste informatie te vinden en te begrijpen wat we zien?”

Antwoorden op de vragen van Linka kunnen helpen om te begrijpen hoe kinderen de wereld zien, maar ook hoe hun blik gerelateerd gedrag evolueert wanneer ze de adolescentie binnenkomen en vervolgens volwassenheid. Dit zou op zijn beurt kunnen helpen om strategieën te bedenken om kinderen in hun ontwikkeling te ondersteunen en hen te helpen hun omgeving te begrijpen.

“Om beter te begrijpen wat de ontwikkeling van natuurlijk blikgedrag drijft, zal onze volgende stap zijn om te bestuderen wat mensen in hun dagelijks leven zien – zowel thuis als buiten – en hoe dit verandert als ze groeien,” zei Linka.

“Om dit te doen, zijn we van plan om een ​​glazen van mobiele ogen te gebruiken die niet alleen opnemen wat mensen tegenkomen in hun dagelijkse activiteiten, maar ook precies waar ze kijken. Dit zal ons helpen te onderzoeken of dit zogenaamde visuele dieet-de dingen die we het vaakst zien-de manier waarop we naar de wereld kijken, vormgeven.”

Het recente werk van Linka en zijn collega’s zou binnenkort andere studies kunnen inspireren die zich richten op de ontwikkeling van kijktendensen. In hun toekomstige studies hopen de onderzoekers ook de ontwikkeling van blik-gerelateerde hersenprocessen bij dezelfde mensen nauwkeurig te onderzoeken, in plaats van het gedrag van verschillende mensen uit verschillende leeftijdsgroepen te vergelijken.

“We willen kijken naar veranderingen in de visuele gebieden van de hersenen die meestal actief zijn wanneer we bepaalde objecten zien, zoals gezichten of tekst,” voegde Linka toe. “We zijn ook van plan om culturele verschillen in natuurlijk te verkennen staren Gedrag om te zien hoe dit kan variëren in verschillende delen van de wereld. “

© 2025 Science x Network

Sommige kant-en-klare kipfettuccine Alfredo-maaltijden die worden verkocht in Kroger en Walmart worden vrijwillig teruggeroepen na een landelijke uitbraak van Listeria in verband met 17 ziekten en drie doden, evenals één foetaal verlies.

De voedselveiligheids- en inspectiedienst van het Amerikaanse ministerie van Landbouw zei dat het onderzoek naar de uitbraak van Listeria monocytogeneswaarvan ze zeggen dat het is herleid tot producten die zijn gemaakt door Freshrealm, Inc. onder het Home Chef -merk bij Kroger en het merk Marketside bij Walmart.

“FSIS is bezorgd dat sommige producten mogelijk in de koelkasten of diepvriezers van consumenten zijn,” zei het bureau in een stelling. “Consumenten die deze producten hebben gekocht, worden aangespoord om ze niet te consumeren. Deze producten moeten worden weggegooid of teruggestuurd naar de plaats van aankoop.”

Freshrealm initieerde een vrijwillige terugroepactie “uit een overvloed aan voorzichtigheid”, zei het bedrijf in een verklaring en voegde eraan toe: “Het bedrijf heeft geen directe rapporten ontvangen van ziekte die aan het product verbonden zijn.”

“Freshrealm blijft zich inzetten voor de hoogste normen van voedselveiligheid,” zei de verklaring.

De Food and Drug Administration rapporten Dat op 18 juni mensen in 13 staten hebben gemeld ziek te worden na het eten van voorgekookte maaltijden. “Van de 17 onderzochte gevallen werden 16 in het ziekenhuis opgenomen en er zijn 3 doden toegeschreven aan listeriose. Er is één zwangerschapsziekte bij een moeder die resulteerde in een foetaal verlies,” zei de FDA.

Volgens de FSIS werd de huidige spanning aanvankelijk geïdentificeerd bij zieke mensen op data variërend van augustus 2024-mei 2025. Diezelfde uitbraakstam werd ontdekt in een Freshrealm-faciliteit tijdens routine testen van zijn kip fettuccine Alfredo. Het aantal maaltijden, waaronder het geteste monster, werd gehouden, vernietigd en nooit handel in de handel.

Daaropvolgende onderzoeken bij de faciliteit hebben de bron van de verontreiniging niet ontdekt en FSIS zei dat het nog steeds onderzoekt of een specifiek ingrediënt in de maaltijden de bron van de uitbraak is.

In de tussentijd waarschuwen ze consumenten om op te passen voor de volgende producten:

• 32.8-oz. Beerpakketten met “Marketside Gegrilde Chicken Alfredo met fettuccine zachte pasta met romige Alfredo-saus, witte vleeskip en geschoren Parmezaanse kaas” met het beste door datum 27/06/25 of voorheen.
• 12.3 oz. Bakpakketten met “Marketside gegrilde kip Alfredo met fettuccine zachte pasta met romige Alfredo-saus, witte vleeskip, broccoli en geschoren Parmezaanse kaas” met het beste voor een datum 26/06/25 of voorafgaand.
• 12.5 oz. Bakjespakketten met “Home Chef Heat & Eat Chicken Fettuccine Alfredo met pasta, gegrilde witte vleeskip en Parmezaanse kaas” met het beste-voor-date 06/19/25 of Prior.

De FSI’s waarschuwt dat het consumeren van voedsel die met Listeria wordt vervuild, koorts, spierpijn, hoofdpijn, stijve nek, verwarring, evenwichtsverlies en stuiptrekkingen kan veroorzaken. Soms kunnen die symptomen worden voorafgegaan door diarree of andere gastro -intestinale problemen. Het is het meest gevaarlijk bij zwangere vrouwen, omdat de infectie miskramen, doodgeborenen, voortijdige levering of levensbedreigende infectie van de pasgeborene kan veroorzaken. Het kan ook fatale infecties veroorzaken bij oudere volwassenen en mensen met een verzwakt immuunsysteem.

Listeriose wordt behandeld met antibiotica.

Hoeveel Nori, Dulse of Arame benadert de aanbevolen dagelijkse vergoeding voor jodium?

Zuivelmelk benodigdheden Tussen een kwart en een half van de dagelijkse jodiumbehoefte in de Verenigde Staten, hoewel melk zelf ‘weinig native jodium’ heeft. Het jodiumgehalte in koeienmelk wordt voornamelijk bepaald door factoren als “de toepassing van jodium-bevattende speen desinfectiemiddelen” en de “jodiumresiduen in melk ontstaan voornamelijk door de besmetting van het speenoppervlak … ”Inderdaad, de spenen van melkkoeien zijn meestal gesproeid Of ondergedompeld met desinfectiemiddelen van het betadine-type, en het jodium is gewoon een soort uitlogingen in hun melk, zoals je kunt zien om 0:35 in mijn video Vrijdagfavorieten: de gezondste natuurlijke bron van jodium.

Jammer dat de meeste plantaardige melk op de markt niet is verrijkt Ook met jodium. Versterkte sojamelk is Waarschijnlijk de gezondste van de plantenmelk, maar zelfs als het was verrijkt met jodium, hoe zit het met de effecten die soja may hebben op schildklierfunctie? Toen ik de medische literatuur over soja en schildklier doorzocht, deze studie geageerd UP: “Een kosteneffectief, gemakkelijk beschikbaar tofu-model voor het trainen van bewoners in ultrageluidgeleide fijne naald schildklierknobbel gericht op lekke banden”-een economische manier om bewoners te trainen om schildklierbiopsieën te doen door de echografie te plakken op een blok van tofu en ga naar zaken, zoals u hieronder kunt zien en op 1:10 in mijn video. Het draaien Uit dat onze schildklier op echografie veel op Tofu lijkt.

Hoe dan ook, “het idee dat Soja de schildklierfunctie kan beïnvloeden ontstaan Meer dan acht decennia geleden werd gemarkeerde schildkliervergroting gezien bij ratten die ruwe sojabonen kregen. ” (Mensen die in Aziatische landen wonen, hebben echter eeuwenlang sojavoedsel geconsumeerd, “zonder waarneembare thyrotoxische effecten”, wat zeker hun veiligheid suggereert.) De bottom line is dat er dat niet doet lijken Om een ​​probleem te zijn voor mensen met een normale schildklierfunctie. Soja -voedingsmiddelen kunnen echter de orale absorptie van synthroid en andere schildklierhormoonvervangingsgeneesmiddelen remmen, maar zo Doen Alle voedingsmiddelen. Daarom vertellen we patiënten om het op een lege maag te nemen. Maar dat moet je ook zijn het krijgen van Genoeg joodium, dus het kan vooral “belangrijk zijn voor consumenten van soja -voedsel om ervoor te zorgen dat hun inname van jodium voldoende is.”

Wat is de beste manier om jodium te krijgen? Voor degenen die gebruik Tafelzout, zorg ervoor dat het is gejodeerd. “Momenteel bevat slechts 53% van het zout dat wordt verkocht voor gebruik in huizen jodium, en zout gebruikt in bewerkte voedingsmiddelen is meestal niet geëodeerd.” Idealiter zouden we natuurlijk helemaal geen zout moeten toevoegen is “Een gevaar voor de volksgezondheid.” Een paper was getiteld: “Zout, de verwaarloosde stille moordenaar.” Denk je dat het een beetje overdreven is? Zoutzout is De nummer één voedingsrisicofactor voor overlijden op planeet Aarde, die meer dan drie miljoen mensen per jaar wegvaagt, twee keer zo slecht als je groenten niet eten, zoals je hier en om 2:38 kunt zien in mijn video.

Wat is in dat geval de beste bron van jodium? Zeegroenten, zoals je kunt zien hieronder en om 2:50. We kunnen hier en daar een beetje jodium krijgen van een hele verscheidenheid aan voedingsmiddelen, maar de meest geconcentreerde bron is verreweg zeewier. We kunnen tot bijna 2.000 procent van onze dagelijkse vergoeding krijgen in slechts één gram, over het gewicht van een paperclip.

“Gezien het feit dat jodium uitgebreid is opgeslagen In de schildklier kan het veilig met tussenpozen worden geconsumeerd, “wat betekent dat we het niet elke dag hoeven te krijgen,” waardoor zeewier wordt gebruikt in verschillende voedingsmiddelen aantrekkelijk en incidentele zeewierinlaat voldoende om jodiums voldoende te zijn. ” Sommige zeewier heeft echter overdreven jodiumgehalte, zoals Kelp, en moet met voorzichtigheid worden gebruikt. oorzaak Hyperthyreoïdie, een hyperactieve schildklier. Een vrouw presenteerde een racende hartslag, slapeloosheid, angst en gewichtsverlies, dankzij het nemen van slechts twee tabletten met kelp per dag.

In mijn laatste video merkte ik op hoe het gemiddelde urine -jodiumniveau van veganisten was Minder dan de ideale niveaus, maar er was één kelp-etende veganist met een urineconcentratie van meer dan 9.000 mcg/liter. Voldoende inname is wanneer je bent plassen Uit 100 tot 199 mcg/liter, en overmatige inname van jodium is wanneer je 300 mcg/liter breekt. Het is duidelijk dat 9.437 mcg/liter veel te veel is.
Zoals je hieronder en om 3:57 kunt zien in mijn videode aanbevolen gemiddelde dagelijkse inname is 150 mcg per dag voor niet-zwangere, niet-borstvoeding volwassenen, en misschien willen we dat verblijf onder 600 mcg per dag op een dagelijkse basis, maar een eetlepel kelp mag bevatten Ongeveer 2.000 mcg. Dus ik zou wegblijven van Kelp omdat het te veel jodium heeft, en ik zou ook wegblijven van hijiki omdat het te veel arseen bevat.

Dit kan geven Je bent een geschatte dagelijkse vergoeding van jodium van enkele veel voorkomende zeewierpreparaten: twee nori -vellen, die je gewoon kunt knabbelen als snacks zoals ik; Een theelepel dulse vlokken, die je gewoon overal op kunt strooien; Een theelepel gedroogde arame, wat geweldig is om toe te voegen aan soepen; Of een eetlepel zeewiersalade.

Als jodium is geconcentreerd in mariene voedingsmiddelen, “dit verhogen De vraag hoe vroege mensachtigen die in continentale gebieden wonen, aan hun jodiumvereisten hadden kunnen voldoen. ” Wat doen bonobo’s? Ze zijn misschien onze beste familieleden.

Noot van de dokter:

Dit is de tweede in een vier-video-serie over de schildklierfunctie. Als je de vorige hebt gemist, bekijk dan Lopen veganisten in gevaar voor jodiumtekort?.

Komen zijn Het beste dieet voor hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie En Dieet voor hypothyreoïdie: een natuurlijke behandeling voor de ziekte van Hashimoto.

Wat kan zeewier nog meer doen? Zie de gerelateerde berichten hieronder.

Haley Lyndes (Zij/haar) is een winkelschrijver en redacteur met meer dan zeven jaar ervaring in de publicatieruimte. Gespecialiseerd in huis en levensstijl, behandelt ze alles, van meubels en matrassen tot schoonheidsproducten en fitnessuitrusting. Eerder was ze een SEO -handelsschrijver voor appartementtherapie en de Kitchn. Haar schrijven is verschenen in Buzzfeed, Travel & Leisure en Real Simply. Wanneer ze haar nieuwste thuisvondingen niet beoordeelt of beroemdheden interviewt, zul je haar waarschijnlijk uitkomen voor een run – ze is ook een marathonloper.

Marisa Petrarca (Zij/haar) is een bijdragende redacteur voor PS -winkelen en heeft meer dan zeven jaar ervaring in het schrijven en bewerken van schoonheid, mode en lifestyle -inhoud. Ze was voorheen de senior schoonheidsredacteur bij Grazia USA en de Style and Beauty Editor bij US Weekly. Nu freelancen, is haar werk te zien in Cosmopolitan, Allure, Marie Claire en meer.

Chandler Plante (zij/haar) is een assistent -gezondheids- en fitnesseditor voor PS. Ze heeft meer dan vier jaar professionele journalistiekervaring, eerder werkend als redactionele assistent voor People Magazine en bijdraagt ​​aan LadyGunn, Millie en Bustle Digital Group

Ondanks het hoge gezondheidsrisico met een door Pandoraeahun moleculaire eigenschappen waren tot nu toe nauwelijks bekend. “We wisten alleen dat deze bacteriën in de natuur voorkomen en dat ze pathogeen kunnen zijn omdat ze zijn gevonden in het longmicrobioom van patiënten met cystische fibrose of sepsis”, legt Herzog uit.

De race om ijzer

Wat de meeste levende organismen betreft, is ijzer ook essentieel voor bacteriën. “Iron speelt een centrale rol in enzymen en de ademhalingsketen van levende organismen, bijvoorbeeld”, legt Herzog uit. Vooral in omgevingen met ijzeren arme, zoals het menselijk lichaam, zijn de omstandigheden voor voldoende absorptie van het element allesbehalve ideaal. Veel micro-organismen produceren daarom zogenaamde sideroforen: kleine moleculen die ijzer uit de omgeving binden en in de cel transporteren.

“Er waren echter geen bekende virulentie- of nichefactoren in de Pandoraea bacteriën die hen kunnen helpen overleven, “zegt Herzog. Het onderzoeksteam wilde daarom weten hoe Pandoraea Stammen kunnen overleven in zo’n competitieve omgeving.

Met behulp van bioinformatische analyses identificeerde het team een ​​eerder onbekende gencluster genaamd pan. Het codeert voor een niet -ribosomaal peptidesynthetase – een typisch enzym voor de productie van sideroforen. “We zijn begonnen met een genclusteranalyse en hebben specifiek gezocht naar genen die verantwoordelijk konden zijn voor de productie van sideroforen”, meldt Herzog.

Through targeted inactivation of genes as well as culture-based methods and state-of-the-art analytical techniques – including mass spectrometry, NMR spectroscopy, chemical degradation and derivatization – the researchers from Jena succeeded in isolating two new natural products and elucidating their chemical structure: Pandorabactin A and B. Both are able to complex iron and could play an important role in how Pandoraea Stammen overleven in moeilijke omgevingen. “De moleculen helpen de bacteriën om ijzer op te nemen wanneer het schaars is in hun omgeving”, zegt Herzog.

Minder ijzer, minder concurrenten

Bioassays hebben ook aangetoond dat pandorabactines de groei van andere bacteriën remmen, zoals Pseudomonas,, Mycobacterium En Stenotrophomonas door ijzer van deze concurrenten te verwijderen.

Analyses van sputummonsters van de longen van cystische fibrosepatiënten hebben verder aangetoond dat de detectie van de pan Gene -cluster correleert met veranderingen in het longmicrobioom. Pandorabactines zouden daarom een ​​directe invloed kunnen hebben op microbiële gemeenschappen in zieke longen.

“Het is echter nog te vroeg om medische toepassingen af ​​te leiden van deze bevindingen”, benadrukt Herzog. Niettemin biedt de ontdekking belangrijke informatie over de overlevingsstrategieën van bacteriën van het geslacht Pandoraea en over de complexe concurrentie voor essentiële middelen in het menselijk lichaam.

De studie werd uitgevoerd in nauwe samenwerking tussen de Leibniz-HKI en de universiteiten van Jena, Heidelberg en Hong Kong. Het werd uitgevoerd als onderdeel van de “Balans of the Microvers” Cluster of Excellence en het Chembiosys Collaborative Research Center en werd gefinancierd door de Duitse Research Foundation. De beeldvormende massaspectrometer die voor de analyses werd gebruikt, werd gefinancierd door de vrije staat Thuringia en mede gefinancierd door de Europese Unie.

Door Marc-David Munk

In onze palliatieve geneeskunde kliniek in de werkende buitenwijken van Boston, hebben mijn collega’s en ik de neiging om enkele van de ziekste patiënten in de stad. Door het raam zie ik de getroffen aantrekken naar ons squat -gebouw in familie -sedans, rolstoelbusjes en gesubsidieerde gemeentelijke ritauto’s. Weinigen drijven zelf: de meeste dragen vreselijke ziekten die ze te zwak of verdoofd maken. Ik kijk als patiënten die zich nauwelijks kunnen kleden, op de een of andere manier in hun best voor de kliniek op zondag aankomen.

Onze taak, als hun artsen, is om hun pijn te beheren en morele steun en praktische hulp te bieden met dingen zoals huur en transport, soms ook spirituele ondersteuning. Het is belangrijk werk, een van de hoogste roepingen in de geneeskunde. Maar hoe nobel dit werk ook is, begint onze kliniek zichzelf niet financieel te onderhouden. Als er ooit een reden was om genadig aan patiënten en hun behoeften uit te geven, zouden deze bezoeken, met hun zieke en kwetsbare patiënten, exemplaren zijn. We ontvangen zelfs niet genoeg betaling van verzekeraars om de kosten van het gecompliceerde werk dat nodig is te dekken. Praktisch vertaalt dit zich naar enkele medewerkers om te helpen met afspraken, niet genoeg vervolgoproepen, niemand om te helpen met verzekeringshoofdpijn of tekorten aan apotheek, niemand die de telefoon beantwoordt. Onze faciliteiten zijn moe. De eenvoudigste aardigheden – koffee in de wachtkamer, tijdschriften, een comfortabele stoel – zijn al lang verdwenen.

Er is een gevoel van “magere” in de lucht. Het is het gevoel gerantsoeneerd te worden. Het is een afwezigheid van alles behalve de echt essentiële; Geen overvloed, een gebrek aan hoffelijkheid. Ik zie magerheid wanneer mijn vriend, een spoedarts in een groot traumacentrum, foto’s van zijn ontbindende ER deelt: bureaustoelen bij elkaar gehouden met medische tape, kamers zonder functionerende apparatuur. Medische benodigdheden die zo schaars zijn dat artsen opbergen in hun bureaus en vachtzakken.

De beheerders zullen zeggen dat deze kale voorwaarden een gevolg zijn van financiële schaarste. Er is niet genoeg geld om te betalen voor meer dan skeletondersteuning en onderhoud. Ziekenhuizen lopen tekorten en inkrimpen. Het aanhouden van de lichten is blijkbaar een kwestie van het redden van centen bij elke gelegenheid. En bij elke snede groeit de magerheid. Dit klinkt allemaal, op het eerste gezicht, begrijpelijk totdat je een stap terug doet en je realiseert dat het dat niet is. We weten dat de Amerikaanse gezondheidszorg meer geld verbruikt dan enig ander land, per hoofd van de bevolking. Geld giet, echt overstromingen, in ons gezondheidszorgsysteem. Premies voor de ziektekostenverzekering van de gezinsverzekering stegen met 7% ten opzichte van 2023, na nog eens 7% toename van het jaar ervoor. Het gemiddelde familiebeleid kost nu rond $ 25.000 per jaar.

Waardoor ik me wil verzoenen hoe er zoveel geld kan zijn dat het systeem binnenkomt, met zo weinig over voor essentiële front-line zorg. Ik weet dat dit geen ingewikkeld antwoord is.

Mijn vijftien jaar besteed als zorgbeheerder, onderhandelen met betalers en leveranciers, heeft me geleerd dat ons maatschappelijke gezondheidszorggeld eenvoudig is omgeleid, uitgerust. Intermediaire kosten zijn, in een breed landschap in de gezondheidszorg, zo extreem, zo ongereguleerd, zo wankbaar, dat er nog maar een straaltje over is om alles te leveren, behalve de meest gemengde eerstelijnszorg.

Hier in Amerika zijn we gespecialiseerd in het toestaan ​​van duizenden organisaties, velen vonden nergens anders ter wereld, om ongehoorde kosten door te geven aan, nou ja, onszelf. We hebben groep inkooporganisaties (GPO’s) en Accountable Care Organisations (ACO’s). Er zijn medische dienstorganisaties (MSO’s) en artsenorganisaties (POS). Ook beheerde zorgorganisaties (MCO’s) en gezondheidsonderhoudsorganisaties (HMO’s). Artsen-ziekenhuisorganisaties (PHO’s) moeten ook worden betaald. Er zijn contractenbureaus, coderingskantoren, nalevingskantoren, credentialing -kantoren, casemanagementkantoren en claims die kantoren verwerken. Veel organisaties bestaan ​​om push voor één uitkomst te bieden; Anderen bestaan ​​om naar het tegenovergestelde te dringen. Allen zijn kosten.

Onze zes grootste zorgverzekeraars hebben samen inkomsten die hen het 14e grootste bbp ter wereld zouden maken als ze een land waren, kleiner dan Spanje maar groter dan Australië. Ze besteden meestal ongeveer vijfentachtig procent van wat ze verzamelen aan medische zorg … de rest is hun overhead en winst. De Verenigde Staten besteedden bijna twee keer zoveel als andere landen met een hoog inkomen aan zorg, aangedreven door arbeid, farmaceutische producten en apparaten en administratieve kosten. Geneesmiddelenfabrikanten laden Amerikanen meer dan andere landen aan voor identieke geneesmiddelen. Prijzen voor cardiale implantaatapparaten zijn veelvouden hoger in de VS dan in Duitsland. Heupimplantaten in de VS zijn meer veelvouden dan die in Canada. Verzekeringsverzekering is verpletterend, waarbij sommige artsen jaarlijks honderdduizenden betalen aansprakelijkheidsdekking. Elektronische medische dossiers kosten ziekenhuizen tot honderden miljoenen dollars te installeren.

Hier hebben regelgevende instanties zich beide gemaakt duur en onmisbaar. De Amerikaanse raad van interne geneeskunde binnengebracht $ 90 miljoen in vergoedingen in 2023 (en er zijn 23 andere specialistische boards). De Joint Commission heeft $ 208 miljoen aangetrokken vorig jaar. Press Ganey, dat een groot deel van de verplichte patiëntonderzoeksbedrijf bezit, had naar verluidt inkomsten in de honderden miljoenen dollars (voordat ze stopten met het melden van inkomsten na te zijn gekocht door private equity). De Medical Journal Business is vooral Galling: artsen schrijven, bewerken en beoordelen gratis artikelen, maar die tijdschriften zijn vergrendeld achter paywalls. Het moederbedrijf van Elsevier, met meer dan 2500 tijdschriften, genereerde in 2023 £ 3,06 miljard aan inkomsten met een 38% winstmarge.

Veel succes met dit alles tegen dit alles. We zitten vast. Artsen hebben geen andere keuze dan board -gecertificeerd te zijn. Ziekenhuizen moeten worden onderzocht. Dure licenties en vergunningen zijn niet-onderhandelbaar. We betalen wat ze vragen, met toename jaar na jaar. Op deze cocoonorganisaties stellen we weinig eisen, weinig harde koopjes en weinig gevolgen voor een slechte waarde. In mijn vroege jaren in de geneeskunde voelde het alsof er op zijn minst een fineer van overvloed was. Tegenwoordig kijk ik naar onze versleten kliniek en onze patiënten die waardigheid reageren terwijl ik uitleg dat hun verzekeraar opnieuw hun vijftien dollar pijnmedicatie heeft verworpen.

Ik vraag me af wanneer we zullen toegeven dat we ons op een punt bevinden waar – door regulering en administratief gaming, beleidsverwikkelingen en oligopolistisch gedrag – de opportunisten hebben eindelijk de gouden gans gedood. Ik vraag me af wanneer we, in een omgeving van arts van arts en heroïsche toewijding aan patiënten, zullen weten dat we een omslagpunt hebben bereikt waar het niet langer een omgeving van magerheid is, maar een van privatie, waar ballen worden gevallen en mensen echt lijden.

Met zoveel diepgewortelde interesses is het moeilijk voor te stellen hoe dit wordt opgelost. Al duizenden jaren, wanneer het er het meest toe deed, is er geen vervanging geweest voor het werk van een arts die voor een patiënt zorgt, één op één. Er is dat nog steeds niet. Maar rond de beste delen van de Amerikaanse geneeskunde hebben we een Rube Goldberg-achtig apparaat genoegen genomen dat vooral functioneert om zichzelf te bestendigen. Het haalt echte tolgelden uit echte mensen. Het is uniek weerzinwekkend, uniek absurd, uniek Amerikaans.

Marc-David Munk is een academische arts voor palliatieve geneeskunde en een voormalige directeur van de gezondheidszorg bij verschillende particuliere en VC-gesteunde waarde-gebaseerde organisaties in de zorgverlening.

Hoe maak je een heerlijke, gekweekte ketchup thuis die ook boordevol probiotica en ook suikervrij zit!

Al vele, vele jaren heb ik dit gemaakt Gefermenteerd ketchup -recept gezoet met ahornsiroop. Het is een van de vroegst gekweekte recepten en hoe video’s op deze blog!

Fermenterende ketchup was een van de eerste traditionele foodie -projecten die ik probeerde (en hield van) van Voedende tradities kookboek bijna 25 jaar geleden.

Toen mijn man op de Holten dieethij kon deze zelfgemaakte ketchup echter niet meer eten omdat ahornsiroop (zoals rietsuiker) een disaccharide is en moeilijk te verteren is.

Waarom ben ik niet gewoon overgestapt op een suikervrij ketchup-merk uit de winkel?

Helaas, suikervrije commerciële ketchup zelfs als biologisch wordt zwaar verwerkt zodanig dat het niet gemakkelijk wordt getolereerd door mensen met een gevoelige spijsvertering. Het bevat meestal ook balsamico -azijn, die niet op gaten is toegestaan.

Een andere zorg die ik heb is dat de tomaten voor commerciële biologische ketchup in de magnetron zijn of niet -gelabelde ingrediënten bevatten (zoals nanieten voor voedselbehoud).

Bijvoorbeeld de biologische 365 pizzasaus Van Whole Foods met “perfecte ingrediënten” geeft mijn man spijsverteringsproblemen, maar hij heeft helemaal geen problemen met de zelfgemaakte pizzasaus Ik maak met vrijwel dezelfde ingrediënten!

Het is duidelijk dat er iets anders is met ten minste sommige merken van verwerkte tomatenproducten, dus ik kies ervoor om mijn eigen zelf zoveel mogelijk te maken!

Voorbereidingstips

Als u dit suikervrije ketchup-recept zonder vloeibare wei wilt kweek, overweeg dan deze zuivelvrije gistingsmethoden.

Als je wei wilt gebruiken, raad ik aan De wei scheiden van zelfgemaakte kefiromdat dit de meest probiotisch actieve starter zal produceren.

Jaren geleden begon ik me af te vragen waarom we zoveel tijd, energie en chemicaliën gieten om de “te handhavenPerfect ”gazon. Een gazon dat de biodiversiteit niet ondersteunt en onze bodem vaak uitgeput laat en onze schema’s boordevol weekendmaaien. Wat als in plaats daarvan onze werven ons kunnen voeden, bestuivers kunnen ondersteunen, de grond genezen en nog steeds mooi zijn?

Als je er nog niet van hebt gehoord, laat me je dan voorstellen aan de wereld van permacultuur! Deze ontwerpbenadering transformeert gazons in levende, zelfvoorzienende ecosystemen. Of u nu hectare, een achtertuin in de voorsteden hebt of gewoon een kleine patio, permacultuur is een manier om uw ruimte opnieuw te bedenken. Het helpt leven, voedsel en gezondheid terug te brengen naar het land en begint direct buiten uw deur.

Wat is permacultuur?

Permaculture is kort voor ‘permanente landbouw’, een concept dat voor het eerst werd ontwikkeld in de jaren zeventig. Maar het is meer dan alleen tuinieren. Het is een filosofie die is geworteld in het werken met de natuur, niet ertegen. En hoewel het een nieuwer concept lijkt, is het echt een terugkeer terug naar wat yards vroeger waren. Zwaar onderhouden gras gazons begonnen populair te worden in de 17e -eeuwse Engeland en verspreidde zich vanaf daar.

In plaats van onkruid, ongedierte of de seizoenen te bestrijden, bootst permacultuur de patronen en ritmes van natuurlijke ecosystemen na. Het resultaat? Landschappen die zichzelf regenereren, in de loop van de tijd minder werk vereisen en zowel mensen als de planeet ondersteunen.

Zie het als regeneratief tuinieren met meerdere functies (een beetje zoals gewoonte stapelen). Uw tuin kan uw gezin voeden, bestuivers aantrekken, water in de bodem houden en de luchtkwaliteit tegelijkertijd verbeteren.

Waar kun je permacultuur oefenen?

Een van de beste dingen van permacultuur is dat u de principes overal kunt toepassen. Hoewel de meeste mensen misschien aan een woning in het land denken, kan permacultuur net zo gemakkelijk gedijen in kleine achtertuin, voortuinen of zelfs patratenpatio’s.

De sleutel is een doordacht ontwerp. Een paar potplanten op een balkon zijn net zo goed een permacultuurfunctie als een uitgestrekt voedselbos op het platteland. Het is niet de grootte van de ruimte, maar hoe u het gebruikt.

Waarom een ​​permacultuurwerf overwegen?

Als u ooit hebt gedroomd van een onderhoudsarme tuin die uw gezondheid, uw gezin en de aarde ondersteunt, is permacultuur een natuurlijke volgende stap. Dit is waarom het de moeite waard is om te overwegen:

Minder onderhoud in de loop van de tijd

Permacultuursystemen zijn ontworpen om zelfvoorzienend te zijn. Het richt zich op het samenwerken met de aangeboren ritmes van Nature, in plaats van tegen hen te vechten. Hoe volwassener het systeem wordt, hoe minder hands-on werk het vereist. Vaste planten komen jaar na jaar terug. Mulch onderdrukt onkruid, houdt in vocht en breekt in de loop van de tijd af en draagt ​​bij aan de bodemgezondheid. Begeleidende planten vermindert de hoeveelheid ongedierte. Uiteindelijk zorgt het systeem (meestal) voor zichzelf, waardoor je meer tijd hebt om ervan te genieten.

Een natuurlijk gezondere omgeving

De meeste traditionele werven vertrouwen op synthetische meststoffen, pesticiden en herbiciden om ongerept te blijven. Maar die chemicaliën beschadigen bodemgezondheid, vervuilingswaterwegen en hebben een negatieve invloed op de gezondheid van onze kinderen en huisdieren. Slechts één voorbeeld, kinderen die op of nabij gebieden met pesticiden wonen, hebben aanzienlijk meer kans om kanker te ontwikkelen.

Permacultuurwerven vermijden daarentegen synthetische inputs. Ze bouwen op natuurlijke wijze grond door composteringmulch en plantendiversiteit. Bovendien is er geen behoefte aan constant maaien, water geven of bladeren. Dit vertaalt zich in minder vervuiling en stillere zaterdagochtend.

Een bestuivers haven

Zelfs als u niets met uw gazon doet, maar het een keer per week maait, heeft het niet veel van een positief netto -effect. Draai het script om en laat je tuin deel uitmaken van de oplossing!

Bijen, vlinders, kolibries en nuttige insecten zijn afgenomen, maar Uw tuin kan helpen. Door een verscheidenheid aan bloeiende soorten (vooral inboorlingen) te planten, kunt u een bloeiende habitat creëren voor deze essentiële wezens. Je kunt zelfs bouwen vleermuishuizen of plantenpatches van wilde bloemen om biodiversiteit aan te moedigen.

Vers, biologisch eten voor het hele gezin

Zelfs een kleine permacultuurplot kan een verrassende hoeveelheid voedsel opleveren. Kruiden zoals tijm en basilicum, groenten zoals boerenkool en tomaten, fruit zoals aardbeien en bosbessen, het klopt allemaal. En omdat je bioregionaal voedsel verbouwt zonder schadelijke chemicaliën, is het gezonder (en smakelijker!) Dan zelfs de biologische producten in de plaatselijke supermarkt.

Grow een beetje extra en je zult genoeg hebben om te delen met buren, vrienden of een community food pantry. Geen voortuin van een voortuin van een voortuin? Kweek er een achterin. Word creatief en doe wat je kunt, het hoeft niet alles of niets te zijn.

Regenereert de gezondheid van de bodem

Een van de meest over het hoofd geziene voordelen is de manier waarop permacultuur bodem herbouwt. Conventionele werven laten de grond vaak uitgeput, verdicht en levenloos. Maar met praktijken zoals no-till planten, composteren en het gebruik van bodembedekkingen zoals klaver, revitaliseert permacultuur de grond. Het voedt niet alleen bodemmicroben die dat zijn essentieel voor al het leven, maar het verbetert waterbehoud/drainage en ondersteunt het ecosysteem.

Hoe u aan de slag kunt met een permacultuurtuin

Het creëren van een permacultuurwerf vereist geen totale revisie. Small is in feite vaak de beste manier om te beginnen. Begin met een hoek, een tuinbed of zelfs een paar potten op uw veranda. Laat dan de reis van daaruit groeien.

Je kunt zelfs je tuin gecertificeerd krijgen als een officiële natuurhabitat. De National Wildlife Federation is een geweldige bron voor informatie over het creëren van een milieubewuste ruimte.

Begin klein, denk groot

Het is verleidelijk om je hele gazon in één keer te rukken en in één keer te duiken, maar dat kan snel overweldigend worden. Kies in plaats daarvan een klein gebied om te beginnen. Een zonnige patch bij je achterdeur is ideaal voor een kruidentuin. Of plant een paar bestuiverservriendelijke bloemen in de buurt van uw mailbox. Installeer een vleermuishuis of begin een compoststapel. Elke kleine stap brengt je dichter bij een groter zicht.

Observeer en plan uw lokale voorwaarden

Permaculture begint altijd met observatie. Neem de tijd om op te merken waar de zon overdag toeslaat, hoe water stroomt wanneer het regent en waar planten al gedijen. Gebruik deze informatie om rond uw te plannen USDA Hardiness Zoneuw microklimaat en de unieke kenmerken van uw eigendom.

Voordat u iets plant, is het nuttig om een ​​grondtest te doen. De meeste tuincentra of coöperatieve extensies bieden betaalbare testkits. Je leert de pH- en voedingsniveaus van je grond, wat helpt de planten die je gebruikt en wat je aan de grond moet toevoegen.

De juiste planten kiezen: vaste planten en inboorlingen

Prioriteer waar mogelijk, prioriteit aan overblijvende planten, aangezien deze jaar na jaar terugkeren. Fruitbomen, bessenstruiken, overblijvende kruiden en bloeiende planten verminderen de behoefte aan herplanting. Ze helpen ook om uw bodem en ecosysteem te stabiliseren en zijn na verloop van tijd minder werk.

Focus ook op inheemse soorten. Deze zijn van nature aangepast aan de grond, ongedierte en het klimaat van uw regio. Ze vereisen vaak minder zorg en bieden essentiële habitat voor lokale dieren in het wild. Aan de andere kant, blijf uit de buurt van invasieve planten, Zoals deze berucht (maar erg populair) boom.

Denk in lagen

Permacultuur bootst een natuurlijk bos na, wat betekent dat je je tuin in verticale lagen ontwerpt. Stel je voor als een gestapeld ecosysteem:

• Overkapping laag met fruit- of notenbomen
• Onderdrukking struiken zoals krenten, bosbessen of bramen
• Kruidachtige laag van culinaire en medicinale kruiden
• Bodembedekking zoals kruipende tijm of klaver
• Wortelzone met wortelen, knoflook of radijs
• Wijnstokken beklimmenzoals druiven, bonen of bloeiende wijnstokken die in reiken komen verticale ruimte
  

Elke laag speelt een rol, zoals het vangen van regen, het beschermen van de grond, het verstrekken van voedsel of het aantrekken van bestuivers. Wanneer u uw lagen plant, kijkt u naar hoeveel ruimte elke plant nodig heeft. Als je een kleine tuin hebt, heeft het geen zin om 10 fruitbomen te planten die de ruimte snel zullen ontgroeien! In sommige ruimtes, vooral buurten met strengere tuinvereisten, wilt u kiezen voor middelste en onderste lagen.

Metgezel planten en plantengilden

In permacultuur zijn bepaalde planten gegroepeerd omdat ze elkaar ten goede komen. Deze clusters vormen mini-ecosystemen die samenwerken, waardoor de behoefte aan meststoffen of ongediertebestrijding wordt verminderd. Een “gilde” van een fruitboom kan bijvoorbeeld omvatten:

• Een fruitboom
• Een stikstof-fixerende plant (zoals klaver of komfrey)
• Aromatische kruiden om ongedierte af te schrikken (zoals bieslook of munt)
• Bestuiversbloemen (zoals borage of calendula)
• Bodembedekking om de grond te beschermen (nogmaals, klaver)

Bouw en behoud gezonde grond

Permacultuur is gebaseerd op de gezondheid van de bodem. In plaats van de grond te bewerken of te verstoren, concentreer u zich op het op natuurlijke wijze bouwen. Gebruik compost van keukenafval, breng mulch aan om bodemvocht te behouden en planten bodembedekking om voedingsstoffen terug aan de grond toe te voegen. Gezonde grond is ook de basis voor een gezonde tuin en een gezond lichaam.

Oogst regen en bespaar water

In plaats van te vertrouwen op sprinklers of slangen, maakt Permaculture gebruik van slim waterbeheer. Regenvaten verzamelen afvoer van je dak. Swales (ondiepe sloten) vertragen en verspreiden water over uw eigendom. Mulchen en bodembedekkingen helpen het vocht vast te houden, wat betekent dat u minder vaak water geeft en meer behoudt.

Bewaar een tuinjournaal

Ik ben een groot Fan van journaling. Het is een geweldige manier om te zien wat werkt, wat niet is, en na te denken over wat je zou willen veranderen. Naarmate uw permacultuurtuin groeit, zal uw begrip ervan dat ook zijn. Bewaar een eenvoudig tuinjournaal waar u dingen volgt, zoals wat u hebt geplant, hoe het presteerde en welke insecten u zag. Deze notities worden van onschatbare waarde naarmate u toekomstige aanplantingen plant of problemen met het oplossen van tuinieren.

Het helpt ook om een ​​indeling op te stellen van waar je wat hebt geplant. Of misschien ben ik de enige die zoveel planten heeft dat ik me niet herinner waar ze allemaal in de tuin zijn!

Hoe zit het met HOA’s of kleine ruimtes?

Sommige mensen kunnen aarzelen om een ​​permacultuurwerf te starten vanwege buurtregels of beperkte ruimte. Het goede nieuws? Het is mogelijk om een ​​permacultuurruimte te ontwerpen die aan de meeste vereisten voldoet en nog steeds de omgeving ondersteunt.

Als uw HOA beperkingen heeft, kijk er dan zorgvuldig doorheen om te zien wat u kan Doen. Mogelijk is het niet toegestaan Wetwanden verbreken Of hoge grassen, maar bestuiversvriendelijke bloemen in een net bed met mulch en randen zijn oké. Kies voor netjes, opzettelijk ontwerp boven Wilder Chaos indien nodig.

Houd ook communicatielijnen open en wees vriendelijk. Leer je buren op. Soms is het gewoon om een ​​kom met aardbeien uit je tuin te delen, voldoende om sceptici om te zetten in supporters. En als je gepassioneerd bent, overweeg dan om lid te worden van je HOA Board om het beleid van binnenuit te beïnvloeden.

Wat betreft beperkte ruimte? Een paar containers kruiden, een verticale latwerk voor tomaten, of een hangende mand met aardbeien tellen nog steeds. Je hebt niet veel areaal nodig om iets zinvols te laten groeien. Wat u ook in de bodem van uw tuin kunt planten, zal de bodemgezondheid en het algehele ecosysteem verder ten goede komen. Maar zelfs als je zonder tuin in een appartement bent, kun je nog steeds iets bijdragen met een Appartemententuin!

Hulp!

Als het ontwerpen van uw eigen permacultuurwerf overweldigend aanvoelt, bent u niet de enige. Er zijn nu professionals die gespecialiseerd zijn in permacultuurontwerp. Ze bieden overleg, volledige ontwerpen en zullen het zelfs voor u installeren. Het inhuren van een is vergelijkbaar met het binnenhalen van een interieurontwerper, maar voor uw buitenruimte, met een holistische focus op het ecosysteem.

Er zijn ook tal van online cursussen en boeken die u stap voor stap door het proces leiden. Of zoek een lokale klasse of workshop die zich richt op permacultuur of regeneratieve praktijken.

Laatste gedachten over het creëren van een permacultuurpaar

Het creëren van een permacultuurwerf is meer dan een tuinproject, het is een mentaliteitsverschuiving. Het vraagt ​​ons om te vertragen, te observeren en samen te werken met de natuur in plaats van te proberen het te beheersen. Het herinnert ons eraan dat elke stuk grond, hoe klein ook, van nature is ontworpen om het leven te genezen, te voeden en te onderhouden.

Je hoeft het niet allemaal tegelijk te doen. Begin met een kruidenspiraal. Toevoegen een vlindertuin. Misschien hang je een vleermuishuis op. Ga dan een stap terug, observeer en laat de natuur u de volgende stap laten zien. Na verloop van tijd bouw je een ruimte die niet alleen je familie ondersteunt, maar ook het bredere ecosysteem om je heen. Je zou zelfs je buren kunnen inspireren om hun eigen permacultuurwerf te starten.

Welke soorten planten groeit je in je tuin? Op welke manieren zou u het willen transformeren? Laat een reactie achter en laat het ons weten!

Huevos Rancheros, ook wel rancher eieren genoemd, is een lichte ontbijtoptie die meestal bestaat uit gebakken eieren over maïstortilla’s gegarneerd met salsa of Pico de Gallo. De reden dat ik dit als een licht ontbijt beschouw, is omdat het traditioneel werd geserveerd als een tweede ontbijt aan veehouders nadat ze terug zouden komen van werken in de vroege ochtend.

Dit recept voor Huevos Rancheros is hoe ik het graag maak; Dat is een beetje meer Tex-Mex-stijl. Ik gebruik graag tostada -schelpen, knapperige maistortilla’s. Het is als een gigantische tortilla -chip. Als je ze niet kunt vinden, maak je gewoon je eigen door een maïstortilla te frituren. Maar ik hou van de knapperigheid gecombineerd met het gefrituurde ei (loopnoemde dooier). Ik top ook van de mijne met bonen of zwarte bonen. Dit maakt de maaltijd een beetje meer vullend, maar nog steeds een vegetarisch vriendelijk ontbijt.

Verwant: Probeer onze volgende Ontbijt burrito recept of Chilaquiles.

Ingrediënten

Meer topping -opties zijn onder meer: guacamole,, avocado salsazure room of Griekse yoghurt, gekroonde kaas en hete saus.

Hoe maak je Huevos Rancheros

Verspreid de boren in een dunne laag over de tostada -schelpen. Warm 5-8 minuten warm in de oven bij 350 ° F.

Bak of kook de eieren zoals u de voorkeur geeft. Ik hou van gefrituurde eieren met een loopnote dooier, maar zonnige kant omhoog of zacht klauteren is ook geweldig.

Bedek de verwarmde tostadas met de eieren. Voeg vervolgens je andere toppings toe zoals salsa, pico de gallo en verse avocado. Bestrooi met een zout en peper of voeg wat hete saus toe. Serveer warm.

Tips en notities

• Als je geen tostada -schelpen hebt, kun je de maïstortilla’s licht bakken voordat je in dit recept gebruikt. Soms zal ik tortilla -schelpen ook in een snuifje vervangen door tortilla -chips.
• Je kunt de bonen van de bonen omwisselen voor zwarte bonen of bonen in ranchstijl.
• U kunt de bonen op de fornuis -bovenkant verwarmen in plaats van de oven als deze eenvoudiger is of u geen toegang hebt tot een oven. Ik gebruik de oven graag als ik meer dan een paar van deze tegelijk maak, omdat ik alle tortilla’s in de oven in één keer kan stoppen en ze warm kan houden terwijl ik alle eieren kook.
• Ik bak eieren in een beetje olie, meestal olijfolie, maar elke kookolie is voldoende. Je kunt ook boter gebruiken in plaats van olie.
• Als u op zoek bent naar een anti -stick -pan van de kwaliteit, ben ik dit onlangs begonnen Nordic Ware keramische pan En ik vind het geweldig!

Meer recepten in Mexicaanse en Tex-Mex-stijl