Letsel aan specifieke hersenverbindingen kan het criminele gedrag van sommige mensen verklaren, onderzoek vindt

In de afgelopen decennia zijn sommige advocaten begonnen met het gebruik van hersenbeeldvormingsscans als bewijs tijdens strafrechtelijke processen, om een ​​mogelijke verklaring te geven voor het criminele gedrag van gedaagden. Dit werd gerechtvaardigd door recente neurowetenschappelijke studies, die ontdekten dat sommige mensen die misdaden plegen verschillen in specifieke delen van de hersenen presenteren. Toch blijft er een belangrijke vraag: zijn deze hersenveranderingen causaal, compenserend of incidenteel voor het gedrag?

Om deze vraag te beantwoorden, analyseerden onderzoekers van Brigham and Women’s Hospital, Harvard Medical School en andere instituten in de VS de locaties van hersenletsel die tijdelijk geassocieerd zijn met een nieuw begin van criminaliteit.

Ze vonden bewijs dat suggereert dat laesies voor een specifiek witte stofkanaal causaal kunnen worden betrokken bij het gedrag van personen die na letsel misdaden begonnen te plegen.

Hun bevindingen, gepubliceerd in Moleculaire psychiatriezou kunnen helpen de toekomstige juridische en medische praktijkenhelpen advocaten, rechters en neurologen om personen te identificeren die mogelijk zijn gevraagd om misdaden te plegen als gevolg van verwondingen, beroertes of andere ziekten.

“Tijdens mijn gedragsneurologie -training had ik de unieke kans om patiënten te evalueren die begonnen daden van geweld te plegen met het begin van hersentumoren of degeneratieve ziekten,” vertelde Jesaja Kletenik, MD en eerste auteur van de paper, aan Medical Xpress.

“Hoewel het algemeen wordt geaccepteerd dat hersenletsel kan leiden tot problemen met het geheugen of de motorische functie, is de rol van de hersenen bij het begeleiden van sociaal gedrag zoals criminaliteit controversieeler omdat het raakt op de concepten van morele schuld en vrije wil.

“Deze klinische gevallen leidden tot mijn nieuwsgierigheid in de hersenbasis van morele besluitvorming en brachten me ertoe nieuwe neuroimaging-technieken te leren in het Center for Brain Circuit Therapeutics in Brigham and Women’s Hospital en Harvard Medical School.”

Het primaire doel van de recente studie van Kletenik en zijn collega’s was om specifieke patronen van hersenletsel te pakken die worden geassocieerd met nieuw tentoongestelde gewelddadige en crimineel gedragmet name bij personen die voorheen niet agressief waren en aan de wet waren.

Om deze patronen te onthullen, bestudeerden ze zeldzame klinische gevallen, met name die van patiënten die misdaden begonnen te plegen na een hersenletsel.

“We hebben de locaties van hersenletsel in kaart gebracht uit 17 gevallen van door laesie geïnduceerde criminaliteit en berekenden de structurele verbindingen van een grote hersenatlas afgeleid van 178 gezonde controles,” legde Kletenik uit. “Vervolgens vergeleken we de verbindingen geassocieerd met criminaliteit met 706 controle -laesies door hersenletsels geassocieerd met andere symptomen zoals geheugenverlies of depressie.”

Toen ze de beeldvormende gegevens van de 17 patiënten analyseerden en deze vergeleken met die van personen zonder geschiedenis van criminaliteit, ontdekten Kletenik en zijn collega’s een patroon van hersenletsel dat het meest sterk verbonden leek te zijn aan de opkomst van crimineel gedrag, met name gewelddadige delicten. Dit patroon werd gekenmerkt door laesies naar een specifiek witte stofkanaal bekend als de rechter uncinate, die verbindt Hersengebieden Verantwoordelijk voor emotieverwerking met andere regio’s die betrokken zijn bij de besluitvorming.

“Structurele hersenbeeldvorming wordt in toenemende mate geïntroduceerd als bewijs in strafrechtelijke processenToch is er beperkt wetenschappelijk onderzoek om te begeleiden hoe dergelijke gegevens worden geïnterpreteerd, “zei Kletenik.

“Een belangrijke vraag in de rechtszaal is vaak of een specifieke hersenletsel in de witte stof die op een hersenscan is geïdentificeerd, incidenteel, gecorreleerd of causaal is met een gedrag. Onze resultaten suggereren dat als een individu een nieuw heeft hersenletsel Op specifieke locaties in de witte stof, vooral naar de juiste niet -niet -fasciculus, en heeft nieuw strafrechtelijk gedrag, is er een verhoogde kans dat het letsel een causale rol speelt in het gedrag. “

De resultaten van deze recente studie suggereren dat laesies naar de rechter niet -fasciculus, hetzij als gevolg van fysiek trauma of een ziekte, kunnen helpen verklaren waarom sommige gewonde individuen plotseling misdaden beginnen te begaan.

Verder onderzoek zou het verband kunnen onderzoeken tussen deze specifieke laesies en crimineel gedrag, waardoor mogelijk een nog grotere pool van klinische gevallen wordt onderzoeken.

“Deze bevindingen kunnen helpen beoordelen of focale hersenletsels kunnen worden betrokken bij nieuwe criminaliteit en bijdragen aan onze groeiende kennis over hoe sociaal gedrag wordt gemedieerd door de hersenen,” voegde Kletenik toe.

© 2025 Science x Network